Zondag 2 Maart
Vandaag is het een schoolwerk-dag...bweu!! Niet veel interessants te melden.
Maandag 3 Maart
Het is vandaag men zusje (Ellen) haar 19e verjaardag en tergelijkertijd mijn eerste dag stage op pediatrie. Ik volgde de dokter bij zijn ronde en zag wat voor zware ziektes de kinderen hadden. Er waren er veel met malaria, tetanus, leukemie, malnutrition, hydrocephalie,... Ik vind het toch zo erg om de kinderen te zien afzien.
Ik gaf medicatie aan kinderen. Maar ze hadden allemaal schrik dat het pijn zou doen, dus spoot ik het heel traag IV in en masseerde ik boven het infuus de ader. Dan hadden ze minder pijn. Het deed deugd dat ze verbaasd waren dat het geen pijn had gedaan. Ik voelde me super; missie geslaagd!
Na de middag zag ik hoe er infusen werden geplaatst bij babytjes. Wat me opvalt is dat ze hier prikken op het zicht. Omdat ik vaak geen aders zie bij die donkere huid, lijkt het me verschrikkelijk moeilijk. Zeker als wij geleerd hebben om te prikken op het gevoel, maar bij babys heb ik het nog niet gevoeld. Dit is dan toch een uitdaging om op pediatrie te doen. Verder begrijp ik de administratie al iets.
En er waren veel kindjes die echt met open ogen en mond naar mij aan het kijken waren. Sommigen vonden het zo raar dat ze me kwamen aanraken, dingen vragen en zelf één kindje nam een foto... Amai, dat was toch een raar gevoel.
Dinsdag 4 Maart
Geeuw...moeilijk opstaan vandaag en dan nog de wekker gemist. Wat een ochtend :(. Op de afdeling moesten we wachten tot 11u tot de dokter er was voor de tour. Dus we konden nog niet veel doen. We, de vpk en ik hebben gepraat over vanalles.
Maar het leukste was dat op de middag Siska en ik potloden en papier hebben uitgedeeld aan de kinderen (niet de jongsten) om te kunnen tekenen. Terwijl Siska mee tekende, hield ik de baby vast. Want een meisje (van 7 jaar) was verantwoordelijk voor de baby, haar zusje en ik vond dat ook zij mocht tekenen, dus nam ik even over. Ik vond dat de baby een grappige naam had. Het was Viscuit. Maar ik hoorde een hele tijd 'Buiscuit'. :) De kinderen waren heel content. Het jongentje dat vanochtend een tetanus aanval had, zag er gelukkiger dan ooit uit. En wat mooi kunnen de kinderen
hier tekenen! Ik was echt blij dat ik al die potloden heb gekocht.
Woensdag 5 Maart
Vandaag heb ik het bijgehouden. Ik heb hier een hele lijst vol met bijnamen. Namelijk: liesbeth, liesabeth, elizabeth, liesback, betty, la petite fille,.. En ik kan maar door blijven gaan. Maar ze doen wel hun best om men naam goed uit te kunnen spreken.
Het is al de laatste dag stage van de week. Volgende week nog eens 3 dagen en de stage zit erop. Ik heb zelfstandig het hele Transmissieboek ingevuld. Dit is een boek dat de volledige dag bespreekt: welk kind, welke medicatie, hoeveel, wat uur, welke onderzoeken en welke bijzonderheden. Ik kreeg veel complimenten en heb het goed ingevuld. De rest van de dag heb ik medicatie gegeven, helemaal alleen. Want de vpk deed niet veel, ze was moe en zette zich neer op de stoel. Maar ik moest wel alles doen. Als ik het niet deed, kregen de kinderen hun behandeling niet. Echt erg van die vpk om niet samen te werken. In de middag zat ik er plots alleen. De vpk ging vroeger naar huis en het hoofd moest naar een vergadering. In België zou dit alsoluut niet kunnen en ik ben nog maar een studentje! Gelukkig is alles goed verlopen. Ik heb voor het eerst een behandeling voor malaria gegeven. Niet dat het veel inhoud om de medicatie te geven. Maar het was een nieuw soort medicatie: nml: Artesun.
Tegen de namiddag hebben we met Adéo besproken wat we kunnen kopen voor het ziekenhuis om te steunen.
Donderdag 6 Maart
Op weg naar Nyakarimbinaar Inema Art Center. Terwijl we in de bus zitten bedenk ik me wat voor zotten hier eigenlijk rijden, en dan bedoel ik ook onze chauffeur. Er staat max 40 en hij rijd 80 door haarscherpebochten.
En pfff... ik zit naast een man die echt veel plaats nodig heeft. Hij leunt een hele tijd tegen mij en in de bochten ook, zodat ik bijna tegen de mens links van me val. Amai, zo ongemakkelijk dat ik me voel. Ik zit nog maar voor de helft op men stoel. Irritant!
De bus zet ons af in 'the middle of nowhere'. Dan maar proberen vragen of de mensen die plaats kennen, maar uiteindelijk houden we een auto tegen die ons voert.
De inema art is dicht en er is niet zo veel te bezoeken, het is gewoon een werkplaats. Siska gaat gaan wandelen en komt terug met een hele rij kinderen. We spelen met kindjes voetbal en chinese voetbal. Ze vonden het allemaal leuk. Er kwamen ook enkele volwassenen kijken, want we bevonden ons tussen de lokale hutjes op een pleintje. We waren allebei bemodderd maar het was super.
We keerden daarna terug en zijn gaan 'shoppen'. We kochten elk sandalen en zochten achter een stofje. Ik heb een kleedje laten maken en mag er woensdag achter. En Siska heeft een t-shirtje laten maken. We zien er al erg naar uit. We zijn nog in kappersalons geweest om te kijken voor volgende week ons haar te laten doen. En we vonden (ongelofelijk!) choco. Aangezien we geen beleg niet meer hadden. Al bij al een geslaagd einde van de dag.
Vrijdag 7 Maart
Weer een schoolwerkdag, wat moet dat moet! We werken heel goed aan onze stageopdracht. En 's avonds plannen we om soep te eten, we zagen er echt al naar uit. Maar het is precies als we zo iets plannen dat de elektriciteit altijd uitvalt. Gewoon boterhammen dan maar.
We kijken nog een film maar dan is het precies invasie van muggen! We pakken elk een schoen en proberen de muggen te doden. We smijten onze schoenen ernaar tegen het plafond. Maar misschien moeten we dat niet meer doen. Het plafond klinkt niet zo stevig. We hebben 3 muggen geraakt en nog zag ik er 2 vliegen.
En deze avond heeft de geest van mijn diergeliefde fotocamera, het begeven. Hij heeft het Rwanda-avontuur niet overleefd. Een minuutje stilte a.u.b.
Zaterdag 8 Maart
Goed uitgeslapen en hop op de bus naar Kigali. We gingen anders dan anders via een andere weg (met heel veel bulten in de weg), maar we kwamen er ook. We gingen direct op zoek naar het Youth Hostel, waar we hadden geboekt. Het zag er heel gezellig uit en er is gratis wifi!!! :D Luxe!
We zijn daarna naar de volleybal gegaan. We werden in Kibungo vorig weekend uitgenodigd om te komen kijken naar de nationale wedstrijd. Niet dat ik veel van volleybal ken. Maar het is Siska haar sport en ik vond het leuk om het te leren kennen. En laten we het niet ontkennen maar de mannen hun kontjes zagen er goed uit, dus ik heb me geamuzeerd. ;)
Een gebouwtje ernaast waren er jongens aan het dansen en dat hebben we ook even gezien.
We hadden al niet defig gegeten en gisteren waren we aan het fantaseren over een smoothie. Wel nu, dat hebben we gedronken in de Camellia en gesmaakt dat het heeft!
Vlug nog geshopt voor een nieuw fototoestel, want de mijne heeft de geest gegeven gisteren. Wel wat duurder dan in België, maar voor nog 2 weken en voor de kwaliteit, cava. Rond 17u werden we uitgenodigd door Jana om naar een concert te komen kijken in het Serena Hotel. Het begon pas om 19u en ik snapte het niet goed. Er waren vele verschillende, ondanks op het ticket er maar 2 staan. Maar het was wel heel tof, met goede muziek.
We vertrokken wat vroeger omdat we nog moesten eten en de restaurants sloten om 22u. Bij het weggaan kregen we een kado (primitieve goodiebag) : een kilo bloem om iets mee te bakken. Euhm...heel vriendelijk van hen, maar we zullen ze wel kado geven aan de nonnentjes, aangezien we er niets mee zijn. We zijn dan nog met de anderen gaan eten in de Camellia.
Siska en ik zijn daarna nog naar de Planet club & lounge geweest om haar verjaardag te vieren. We hebben ons goed geamuzeerd. Wel viel het op dat er veel oudere mannen waren en de meisjes behoorlijk weinig kleren aan hadden.
We hebben gepooled en kregen veel speeltips van de mensen die keken. Ze waren misschien wel een beetje geambeteerd omdat wij zo traag speelden.
Ik ben veel getrakteerd geweest, veel complimentjes gehad en veel 'ten dans' gevraagd. Dat streelde toch mijn ego. :)
Ze konden me niet echt gerust laten, niet op de dansvloer, niet aan de bar en zelfs niet op het wc...waar er geen sloten waren en mijn deur werd opgetrokken. Woeps, gelukkig trok ik net men slip op.
Zondag 9 Maart (Siska's verjaardag!!!)
Oeioei, heel moe. We gingen terug naar het Youth Hostel om 4u. Maar Jeroen en de Nederlander deden de deur open voor ons. En we herkenden hen meteen. We hebben nog met ze gepraat en tegen 5u lagen we in ons bed.
Om tegen 7u niet meer te kunnen slapen en op te staan voor een heerlijk ontbijt. Wel zijn we beiden doodmoe. We regelen al de kosten en vertrekken dan naar het Inema Art Center. Het is dichtbij en heeft heel mooie kunst.
We moeten nog heel wat dingen kopen en na nog heel lang rondtjollen vinden we geen postzegels om kaartjes op te sturen, vergeten we worsten te kopen en is de pharmacie dicht, dus kunnen we ook geen medisch materiaal kopen.
We zijn het beu en keren vlug met de bus terug naar huis. Maar in het terugkeren werd ik overvallen door 2 slapers langs beide kanten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten