Verder 1e week stage

Woensdag 5 februari 2014

We merkte dat er een immigratiebureau was in Kibungo. We gingen er langs en eerst zeiden ze tegen mij dat men visum in orde was. Maar ze belden naar de immigratie in Kigali en daar zeiden ze om toch te veranderen, potverdorie! We moesten nog een papier hebben van de directeur van het ziekenhuis met de datum van onze stage dus terug naar het ziekenhuis. Gisteren hadden we dat al gevraagd in het ziekenhuis maar ze hadden het nog steeds niet…het gaat allemaal maar op de Afrikaanse manier…heel traag dus.

Dan maar een plaatselijk marktje gegaan. Het was zeer speciaal met een stuk overdekt. Het lag vol met groenten, fruit en gedroogde minivisjes. We kwamen Adéo (onze mentor) tegen die vroeg waarom we niets hadden gekocht… misschien een volgende keer. Dan naar huis en wat in de middag geslapen, dan een zeer rustig avondje met een filmpje en wat chips.

Donderdag 6 februari 2014

Het was een grote staff-meeting over Genexpert (om TBC en de resitente vorm te detecteren). De dokter die ik had ontmoet in het operatiekwartier legde nog wat uit in het frans omdat hij gespecialiseerd was en toen zei hij mijn naam. Ik schoot precies wakker. Hij stelde me een vraag voor heel die zaal. Ik antwoorde en hij zei dat ik recht moest staan. Iedereen moest lachen. Aargh typisch.

Op de dienst heb ik de dokter gevolgd tijdens zijn tour, het was interessant om informatie te krijgen van hem. Wondzorg gezien bij iemand die een verkeeraccident had gehad, een openbeenbreuk en een aangezicht verbranding bij een kindje van 3 jaar. Dat was echt heel erg.

Op de middag hadden we onze boterhammen mee en iedereen vond dat raar. Ze kwamen ons vragen waarom we dat deden en niet naar huis gingen om warm te eten. (Dus daarom dat het op de middag hier zo verlaten is...iedereen gaat naar huis voor 2-3h)

In de namiddag heb ik veel nieuwe mensen gezien. Veel mensen komen gelijk gewoon op de afdeling om een praatje te slaan met iedereen. Ik ontmoette Donath, hij kende Laurien van op de afdeling toen zij haar stage daar deed. En hij bleef maar babbelen over haar :)

Toen het tijd was begon het superhard te regenen. Ik ging Siska halen om te vertrekken en we dachten dat de regen niet zo erg was. Hier in Rwanda stopt al het werk als het regent. Wij van België zijn dat wel gewoon en we begonnen te lopen tot aan de poort, waar een afdakje was. Amai, dat hadden we niet verwacht, we waren kletsnat en iedereen die daar zat te schuilen lachten ons uit. Die muzungu’s toch!

Kindje van 3 jaar dat in het aangezicht is verbrand

Al het materiaal van de afdeling...extreem weinig!

Basismateriaal: alcohol met watten en een "steriel" tang

Siska geniet van de regenbui :)

Geprobeerd om stortbui vast te leggen, misschien toch niet zo duidelijk

Primus: made in Rwanda

Vrijdag 7 februari 2014

In de middag heb ik Samosa en een koude oliebol gegeten. Samosa is een klein driehoekje dat gefrituurd is en waar vlees in zit, heel lekker.

Het begon al gauw serieus te donderen, maar nog geen regen. Ik mocht op de afdeling helpen met een open gipsverband aan te leggen. Dat was heel tof omdat ik bijna alles mocht doen!