Begin van de week

Maandag 27 januari 2014

Vandaag gingen we naar de ambassade maar die was niet open. Dus zijn we opzoek gegaan om de bussen te vinden om naar Kibungo te gaan. We moesten een hele eind naar beneden aan de berg te geraken dus hebben we de motortaxi genomen. Deze viel heel goed mee. Beneden vonden we vele bussen en wisten waar we uiteindelijk moesten geraken. Het heette Gozo (of zoiets). We waren helemaal beneden aan de berg. Het centrum en waar we verbleven was op de top. Dus gingen we te voet omhoog. We liepen door een grote straat die niet geasfalteerd was en waar het rode zand/stof zo rondvloog dat ik geloofde dat ik hiervan veel van in men longen kreeg. We sloegen een straatje in en zagen een straat die vol met kleuren was. De gewone (toch wel arme) bevolking had hier kleine winkeltjes. Er zaten vrouwen langs de weg met een doek met fruit in. We keken hier verwonderd naar tot er een man voorbijliep met wel 10 matrassen op zijn hoofd. Hij droeg die zonder problemen. We zagen tussen de hoofdstraat, tussen de kleine huisjes vele paadjes die naar kleine sloppenwijken achter de gebouwen verstopt waren. De bevolking hield ons verschrikkelijk goed in de gaten en keken ons afkeurend aan als we al eens een foto trokken. Siska vond een gym in een klein huisje, dit stond vol met allerlei gymmateriaal en de mensen waren daar aan het oefenen.

Uiteindelijk werd het omhoog stappen teveel en zijn we met de motortaxi naar boven gegaan. In het centrum zijn we op zoek gegaan naar een grote markt. Dit hebben we deels gevonden onder een gebouw. Het was prachtig, al die soorten fruit, en zo kleurig! Natuurlijk spraken alle mensen ons constant aan. Maar we kunnen ons al beter redden door ‘Oja’ te zeggen. Dit betekent in het Kinyarwanda ‘Neen’. Verder oefenen we er ons steeds in om zoveel mogelijk woordjes te kunnen zeggen. Dit horen ze graag en het komt goed over. We kochten wat fruit en keerde moe maar voldaan terug.

Ik keek naar de schade van die dag en (lap!) eerste blein is gespot. Dat heb ik mooi verzorgd. Daarna wou ik al eens een passievrucht ging proeven. En ja hoor! Liesbeth sneed door de passievrucht in haar vinger. Er was veel bloed omdat het een diepe snee was, dus klopte ik maar snel aan bij de dokters naast onze kamer. Zij hielpen het proper te maken en een drukverbandje aan te leggen.

We aten die avond een typisch Afrikaans buffet. Ik schepte van alles iets op zonder te weten wat het was. Het zag er niet echt kleurig uit, vooral wit-beige-bruin. Maar het was zeer lekker!

Dinsdag 28 januari 2014

Vandaag gingen we het visum van Siska in orde brengen in de ambassade. Deze stuurden ons door naar het immigratie centrum. Daar hebben we superlang gewacht om te moeten horen dat we allerlei papieren (die we in België ook al hadden afgegeven en in orde waren) moesten verzamelen om een nieuw visum te krijgen. Ook ik had zogezegd het verkeerde visum, terwijl ze op de ambassade van Rwanda in Brussel het mij zou hadden gezegd. We hebben naar iedereen rondgebeld om raad te vragen. En we zijn teruggekeerd om kopies te nemen en te printen. Morgen moeten we eventjes naar Kibungo en terug voor een handtekening op een papier. Dat zal zo’n 3u heen en nog een terug rijden, zijn. We zien er al naar uit (toch niet echt!).

We zijn tegen de avond andere Belgen (40-50ers) tegen gekomen en zijn met hen gaan eten. Het was in een duur restaurant dat ze hadden voorgesteld. En natuurlijk kwamen er alleen blanken en rijke afrikanen. Maar ik heb heerlijk gegeten en het was interessant om de mensen hun verhalen te horen. Zij waren hier om 3 weken lang in verschillende weeshuizen eten klaar te maken. Het was een gezellige avond.