24 januari '14
Afscheid genomen van iedereen en dan ervoor gezorgd dat we genoeg op tijd waren voor onze vlucht in Zaventem. Dan begon onze reis met het vele wachten. We zijn in minder dan 24u in 5 landen geweest en we zijn in totaal 23u onderweg geweest. We zijn gestopt in Parijs (waar we de eifeltoren hebben gezien!), in Adis Abeba, in Uganda en in Kigali. We wisten niet dat we ook in Uganda gingen stoppen. Dus wanneer het vliegtuig landde maakten we ons klaar om naar buiten te gaan. Chance dat Siska een bord zag met Uganda. En we sprongen snel weer in het vliegtuig. Bunder nr 1: check!
Eenmaal in Kigali kwam Sylvere (de vriend van Laurien: zij kwam in augustus naar hier) ons ophalen om naar de nonnentjes te brengen. We werden direct verwelkomd door een ferme regenbui van ongeveer 10 minuutjes. Dat viel echt goed mee.
Bij de nonnentjes kregen we een gezamelijke kamer en de wc en douches zien er behoorlijk proper uit. Er is wel geen garantie dat er altijd stomend water is. Maar we hebben water in emmers in geval van nood. :)
Naast de huurkamers was er een groot trouwfeest aan de gang met veel luide (niet ongename) muziek. De mensen zagen er heel mooi uit in hun feestkledij.
'S avonds gingen we gaan eten rechttegenover het klooster. Daar moesten we lang wachten maar het was zeer goedkoop. We dronken elk 2 cola's en een vlees brochette die niet echt lekker was. We vroegen wat het was en het was het binnenste van een geit. Geen idee wat het was. Volgens mij wou ik het ook niet weten.
Weetje: Er is een verschil in uur. Hier is het (vanuit Belgie)
+1 uur.
Zondag 25
januari 2014
Vroeg
opgestaan en een heel koude douche genomen...brrrr. We krijgen iedere ochtend
een klein ontbijt van de nonnentjes. Dat is handig meegenomen. We leerden 2
andere meisjes kennen (ook uit Belgiƫ) die hier logeerden en stage deden als
dokter in de materniteit vlakbij. Zij konden ons al veel informatie geven en
leerden ons kleine woordjes Kinyarwanda. De verhalen die ze vertelden uit het
ziekenhuis waren ook ongeloofelijk om aan te horen. Klein voorbeeldje: Een
vrouw die aan de politie moest bewijzen dat ze was bevallen in een ziekenhuis
van een doodgeboren kindje. De politie dacht dat ze haar kindje zelf had
vermoord. Daarom had ze haar 5 dagen oud, doodgeboren kindje in een doos mee om
te onderzoeken.
We hadden
rond 9u afgesproken met Sylvere om ons een rondleiding te geven door Kigali.
Helaas maakten we al snel kennis met de Afrikaanse attitude, want rond 10u15
zaten we nog te wachten. Uiteindelijk wisten we dat hij het vergeten was en
zijn we met die 2 meisjes naar het Memorial Genocide Centre geweest. Het
was een fantastisch mooi en aangrijpend museum. Het was zo pakkend dat we
allevier zwijgend buitenkwamen. Het voorlaatste deel waren foto's van kindjes
die vermoord waren en daarbij stond een klein bordje met hun lievelings eten,
hun hobby's en de manier hoe ze vermoord waren. Hier kreeg ik toch een krop in
de keel...
We
keerden terug met de kleine busjes. Daar zaten we opgepropt in de hitte met
altijd 4 personen op een bank in een piepkleine bus. De bus kost echt niet
veel, per persoon ongeveer 20 cent. We hebben snel water gekocht, want we waren
aan het uitdrogen door de hitte en het veel omhoog/omlaag stappen aangezien
alles hier uit heuvels bestaan. -> Rwanda het land van de duizend heuvels.
We vonden na lang zoeken een gsm kaartje en internet. Jeeeeeej!!!! :D
S' avonds
eens geskyped met het thuisfront en blijkbaar hebben ze mij (om me te pesten)
zogezegd al helemaal vervangen. Dus daarmee weet ik ook dat alles daar goed
gaat.
We gingen
gaan eten in de White Horse. Daar komen alleen muzungu's en rijke rwandezen. We
aten een superlekkere pizza bij kaarslicht. De electriciteit viel namelijk
konstant uit. Laat terug gekomen in ons kamertje en heerlijk geslapen. :)
Helaba, we missen je wel al ... een beetje!!!!
BeantwoordenVerwijderen